Zelfs virtuele netwerken zijn verbonden aan de alledaagse realiteit.
Wij zijn het die de virtuele netwerken kennen, nietwaar?
Zoals ik laatst al schreef, heb ik een decennium tamelijk onbekommerd geschreven op/in een paar yahoogroepen. Lezers van India tot Alaska, ruzies van Hier tot Tokio, prachtige uitwisselingen ook. En al een paar jaar op ‘myblog’ op deze website.
Nu hik ik al heel lang aan tegen de stap naar schrijven op mijn blog in het Nederlands.
Van ‘my blog’ naar ‘mijn weblog’. Kwestie van een ander klein vierkantje aanvinken rechts van wat ik nu zit te typen.
Het verschil is in mijn beleving buitensporig groot. Alsof ik van de stad weer terug ga naar het dorp (Terug naar Oegstgeest. Haha). Ik zie dat er allerhande bezwaren en overwegingen in mij opkomen en rondhangen die er toe leiden dat ik vooral veel stukkies in mijn hoofd produceer en dat ze daar blijven hangen.
In mijn hoofd, ja zo duiden we dat dan aan. In dat hoofd krijgt dat dan woorden als: aan de mentale schrijftafel schrijf ik in het geestelijke kladblok prozaische schetsen van wat gezegd wil worden. En gum, poets, sleutel, keur af en begin opnieuw.
En naast de hang naar perfectie zijn er nu opeens dorpsere dingen die me remmen. Hoe open kun je over porno schrijven? Kan ik het wel maken om vier stukkies per dag te schijven? En wie denk jij wel dat je bent?
Ondertussen houd ik mij bezig en vermaak ik mij met veel nadenken, kijken naar mijn denken en daarop weer reageren. Reageren met voelend met gedachten en al door de grond te zakken en te ontdekken dat de verwachte bodem zelf ook zweeft en uit gedachte bestaat.
Kortom, ik ben maar gewoon begonnen met te kijken naar wat zich hier typt.
Een van de dingen die ik wilde vertellen, is dat ik gister nogal wat Ojas heb bekeken en gelezen en beluisterd. Dat is op zich al een heel verhaal en het eerste wat ik deed toen ik hier ging zitten was de gedachte volgen dat Ojas vast ook wel op youtube staat, zodat ik hen die hem niet kennen een voorbeeld kan voorschotelen.
De eerste youtube die ik van hem vind is getiteld ‘Wat is ego’.
Nou, da’s toevallig, ik werd wakker met een antwoord. Hier is de neerslag ervan, de zinnen die ik opschreef direct nadat ik wakker was geworden:
*De wereld is omwikkeld met taal.
*Taal is een boom, behangen met vergissingen, de ‘boom der kennis’.
*Taal kleurt de ervaring met oude ervaringen en conclusies. Die zien we terug in onze wereld van nu. Nu, tenzij ….
*Een Leraar is iemand die zegt: Nee, zo is het niet. Kijk nog eens.
*Het ego is een prop papier met verfrommelde oude teksten.
*Het ego is de macht der gewoonte.
In mijn geest is zo’n moment van wakker worden enerzijds prettig, het laat me iets weer helderder, als nieuw zien. Anderzijds een loden last, omdat er de drive is om alles wat er mentaal in een oogopslag, in een oogwenk, in een gevoelsmoment aan verbonden is, uit te werken tot een overzichtelijk geheel. En dat zou toch minstens een half jaar hard werken kosten. Afijn, genoeg gemijmerd, laten we samen die youtube van Ojas even bekijken:
httpv://www.youtube.com/watch?v=G1ILEWPSajM
