Vanmorgen zag ik Antoine Bodar voor de zoveelste keer op tv.
‘s Mans optreden roept irritatie in mij op.
Was net een onderzoekje op internet gestart om mijn irritaties te staven met feiten.
Maar feitenonderzoek aldaar valt niet mee, je verzeilt al snel op websites waar de gemanipuleerdheid van afdruipt. En de veelheid van meningen is overdonderend.
Maar mijn indruk is toch wel in een paar alinea’s te verwoorden?
Dat moet lukken. En meer dan dat wordt het toch niet, al zou ik er een week op studeren. Mijnheer Bodar is zelf een verzameling meningen, waarvan de juistheid buiten kijf lijkt te staan door de leeftijd ervan. Laatst schreef iemand in reactie op een stukkie van mij:
“If you are born to set things straight, good luck!”. Ja, als je geneigd bent, zoals ik, dat te doen, dan lijkt het heel veel op vechten tegen de bierkaai, onbegonnen werk, een hopeloze taak. De andere kant is natuurlijk dat als niemand zijn mond opentrekt, vastgeroeste meningen blijven doorgaan voor waarheden per se.
Een paar weken geleden zag ik Bodar op tv reageren op een item over de vertrekkende paus. Zoveel doms had hij nog maar zelden bij elkaar gezien. De paus had helemaal niets gezegd over homosexuelen. De paus had alleen iets gezegd over het huwelijk.
Daarop werd hij dan weer aangesproken bij Pauw en Witteman. En dan komt hij er mee weg. De man is slimmer dan pauw en witteman samen. Dus iedereen die gemist heeft wat de paus precies heeft gezegd kan dan weer denken, op gezag van Bodar, dat de paus dat niet gezegd heeft.
Daarna gaf hij een uitleg die de kerk zou moeten vrijpleiten van wereldvreemdheid. Het zit gewoon zo: de kerk verkondigt een ideaal; vrijwel niemand kan daar in de praktijk aan voldoen; iedereen dient te handelen naar het eigen geweten.
Mooi gezegd van de grote geleerde, maar in de praktijk zijn honderden miljoenen overgeleverd aan nauwelijks geleerde dorpspastoors, die zelf de spanning tussen ideaal en praktijk niet helder hebben. Als dat al kan.
Die spanning en de verwarring daarover heb ik heel mijn leven in den lijve ondervonden als schuldgevoel, het is inherent aan het christendom voor zover ik dat kan zien als voorheen gereformeerd jochie.
De spanning tussen ideaal en praktijk wordt gekreeerd door de verabsolutering van het ideaal en de omgang met die spanning in de praktijk over te laten aan het eigen geweten.
Er is daardoor geen ruimte voor openheid over de strijd van de priesters zelf hiermee. Nee, ze worden geacht het ideaal te belichamen.
Van de roomse kerk had ik verwacht dat het de beste boeken zou hebben opgeleverd over hoe om te gaan met bijvoorbeeld sexuele energie in de lange weg die het voor de meeste priesters moet zijn om te leren in vrede celibatair te leven. Maar nee, er wordt gewoon vanuit gegaan dat iedereen dat maar instant kan. En af en toe komt er nog eens een bisschop vertellen dat zelfs zelfbevrediging volstrekt uit den boze is.
Hoe desastreus dat kan uitpakken als het gaat om het voor het merendeel van al die priesters onvrijwillig begonnen celibaat, volgen we al jaren in de media.
Vanmorgen zat ie er weer, Bodar in Vandaag de Donderdag.
En moet dan even schamperen dat het hem opvalt dat alle kranten openen met het nieuws over de nieuwe paus: ‘ik dacht toch dat Nederland een geseculariseerd land was’.
Ja, mijnheer Bodar. Er is veel belangstelling voor dat nieuws.
Voor mij komt dat doordat uw Club van Rome de club is die nogal wat zaken op haar naam heeft staan die het voor mij een enge club maken.
Het dwarsbomen van feiten bijvoorbeeld, zoals de bevindingen van Galileo Galilei.
Het voeren van zendingsoorlogen. (Kruisvaarten).
De inquisitie.
Marteling.
Mensenverbranding.
En tegenwoordig de niet aflatende hetze tegen condoomgebruik, waar het verabsoluteren van het ideaal absurde vormen aanneemt in mijn ogen.
En natuurlijk moet de vertrekkende paus toch vlak voor vertrek nog even de hele wereld laten weten dat er iets mis is vanuit jullie ideaal met alles wat daarvan afwijkt. En dat niet met de mildheid dat de praktijk veraf staat van het ideaal en dat het een mooi streven zou zijn om …..
Nee, er vallen woorden als dat homosexualiteit een bedreiging is voor de wereldvrede.
(In een recente toespraak zei de kerkvorst dat het homohuwelijk een bedreiging is voor de wereldvrede, net als abortus en euthanasie. Nu.nl)
En dan komt u, mijnheer Bodar, weer even op tv kirren dat de paus niets gezegd heeft over homosexualiteit, maar alleen iets over Het Huwelijk.
U heeft over uzelf gezegd ,,Ik was liever normaal geweest.”
Ja, en dan de rol kiezen die u speelt. U bent niet te benijden.
Bij de foto hoort dit bijschrift: Condooms zijn niet de oplossing voor het aids-probleem. Dat zei paus Benedictus XVI in het vliegtuig dat landde in Kameroen
Dat kan zijn, maar het helpt wel.
Zo is het verabsoluteerde ideaal weer eens dodelijk voor velen.
hans
cc Pauw en Witteman
cc Antoine Bodar
