Na de koffie willen we erwtjes zien

Inmiddels zo’n 35 jaar geleden deed ik een zomercursus polariteitsmassage volgens Dr Randolph Stone. (Werkelijk alles heeft een wikipediapagina tegenwoordig).

Een van de dingen die we daar op de Hoorneboeg in Hilversum toen deden was wat toen heette de royal liver flush. Dat was me wat. Ik heb nog steeds herinnering aan die nacht, nadat de halve kop olijfolie naar binnen was gewerkt. Mijn lichaam woelde en zoemde als een energiecentrale en de volgende dag kwam er een ruime hoeveelheid klonten uit mijn lijf zetten. Galstenen. Wat me nog het meest bijstaat is het moment dat mijn groene massa in een duralexbakje werd doorgegeven door de groep. Vergezeld natuurlijk van alle gilletjes van de oh zo sensitieve new age meisjes die de negatieve energie konden voelen langskomen. (Nou, niet cynisch worden jochie, aldus spreek ik mijzelf nu toe). Er was een moment dat ik trots voelde.
Ik had de meeste!
De rest van mijn leven en sinds dat moment is dit het voorbeeld voor mezelf en soms, als ik het vertel, ook voor anderen van hoe irrationeel emoties (kunnen) zijn.

Afijn, ik heb het eerder verteld: die dag kwam een van de meisjes uit de groep naar me toe en zei ‘Nu ben ik niet meer bang voor je ogen’.
Niet zo gek; voor die tijd had ik over mijn eigen ogen wel eens gezegd dat ze de kleur hadden van gemalen scheermesjes.
De zomer ervoor was ik na mijn echtscheiding voor het eerst alleen op vakantie  naar Frankrijk en ik heb toen onder meer (het was ook die vakantie met de twee Parisiennes op Arnaoutchot) het boek gelezen van Wilhelm Reich getiteld The Mass Psychology of Fascism. In mijn beleving heb ik door het lezen van dat boek een diep inzicht gekregen in de aard, het wezen van agressie. (Een jaar later dus de galstenen eruit, je hebt wat op je lever of niet).
Voor die eerste leverspoeling had ik naast de pupil van mijn rechteroog een grote zwarte vlek in mijn iris. De lever en de galblaas volgens de iriscopie. Na die groene uitbarsting werd die plek kleiner en splitste zich in twee kleinere eilandjes, waarvan nu nog twee puntjes over zijn. Benieuwd of ze weer kleiner gaan worden.

Ruim twee jaar geleden heeft een vriendin mij het telefoonnummer gegeven van iemand die mensen begeleidt bij darmreiniging. Dat werd me aangeraden vanwege de heftige eczeem die ik het laatste decennium bij vlagen had en de laatste jaren vrijwel voortdurend heb. Het nummer hing in mijn computerhoekje op de muur geplakt op een geel papiertje: “Paul Schoonmaak (via Barbara)”. Ik wilde er niet aan. Was er nog niet aan toe. Dacht ik.
De jongens van de planning, zoals ik het altijd maar noem, besloten anders:

Vorig jaar januari, in India, in Tiruvannamalai om preciezer te zijn, kwam ik iemand tegen, de zus van een man die ik ken van retraites. Zij reisde met twee vrienden en een van hen gaf mij, via haar, iets tegen verstopping. Zo kwam ik met hem in gesprek, en toen ik mijn huidproblemen noemde, (ik had toen zoveel last van mijn be-eczeemde voeten dat ik een fiets huurde om van mijn ashramkamertje naar het ontbijtje in the German Bakery te komen, ah, plain porridge!), vertelde hij dat darmreiniging wellicht zou helpen. En jawel, u raadt het al, Paul Schoonmaak in levende lijve. Ik zei dat ik hem zou bellen als ik weer in Nederland zou zijn.

Zogezegd zogedaan. Met als resultaat, ik citeer mezelf uit myblog, waar ik, verstopt in de tweede open brief aan James Swartz, het volgende aankondigde:
This morning, just before waking up, there was dreaming in which I set myself up in a house with someone who knew how
to provide me with some heroin to suppress the cold turkey symptoms, just in case I would not be able to handle them symptoms.
The symbolism spoke to me; I am going to do a deep fast with Arise and Shine herbs in about a week.
I’ll do this under the supervision of someone who lives on biking distance from here,
but who I met in this amazing place called Tiruvannamalai.
So, I’m going to meet some dragons in the coming weeks: the Chocolate Dragon, the Coffee and Black Tea Dragon,
the Diary Products Dragon, the Sugar Dragon and the Dragon of Grains. Pray for me.
(https://hansvandergugten.nl/?p=926)

Inmiddels heb ik al vier keer zo’n reinigingsweek gedaan, onder de deskundige leiding van Paul Schoonmaak. De laatste drie keer ook een leverreiniging. De eerste keer leverde dat weinig materiaal uit de lever op. Paul zei: ‘Dat komt nog wel’. Ik zei: “Nee joh, bij mij is de bulk er 35 jaar geleden al uitgekomen’. Paul zei: ‘Je zult het zien, ga er maar mee door’.

Gister schreef ik aan een vriend die op zijn manier momenteel in een zencentrum in Tamil Nadu aan de schoonmaak is, , het volgende over de laatste oogst:
Ben momenteel bezig aan een schoonmaakoperatie middels sapvasten en kruiden (Arise and Shine) en deed twee dagen geleden een leverreiniging met als gevolg een ruime hoeveelheid spul afkomstig uit de lever in mijn campingemmertje. Als je maar diep genoeg graaft heb ik ook wel een kleurig innerlijk.
Hier een foto van de gal/cholesterol bolletjes van eigen kweek:

Ja, dat zat dus een paar dagen geleden nog in mijn lichaam. Toegegeven, door het flitslicht komt de kleur een stuk helderder uit.

Ik heb me voorgenomen ook de hele oogst te laten zien. Wellicht een beetje not done. Toch moet het. Vele mensen worden geopereerd en laten hun galblaas weghalen en gaan dan van kwaad tot erger. Terwijl de informatie en de techniek om galstenen eenvoudig en goedkoop naar buiten te toveren al heel lang voorhanden is. Toen die eerste keer is mij verteld dat het oorspronkelijke recept komt uit de Mazdaznan. Zoekend op mazdaznan en liver cleanse wijst google de weg naar een boekje:The Liver and Gallbladder Miracle Cleanse: An All-Natural, At-Home Flush to Purify and Rejuvenate Your Body (Paperback)

De kennis is ongetwijfeld ouder. Er is weinig nieuws onder de zon. Er wordt wel veel onder het tapijt geschoffeld. Door de farmaceutische industrie bijvoorbeeld.
Valium is gebaseerd op de valeriaanwortel. En nu heeft de geneesmiddelenlobby, middels regelgeving de handel in kruiden zoals valeriaanwortel zo ongeveer verboden.

Het is weer makkelijk uitwijden, maar het moest even.

Met mijn huid gaat het na elke reiniging wat beter maar er is nog een hele weg te gaan.
Wat ik maar zeggen wil: die darmreiniging en leverspoeling bevallen mij zeer. En het levert ook een geheel nieuw zicht op je binnenwereld. De wereld van darmplak, de geur van dat alles, en een geheel eigen jargonnetje.  Een voorbeeld: behalve klysma’s met water, kun je aan het spoelwater allerhande toevoegen. Zoals daar zijn Meine Base, natriumbicarbonaat, ochtendurine, allerhande kruidenaftreksels en …..koffie.
Koffie dan steeds in een tweede klysma, waarbij het idee is dat de koffie via de bloedbaan de lever stimuleert tot activiteit. Het kan gebeuren dat alleen dat al genoeg is om in de oogst van een koffieklysma materiaal aan te treffen dat uit de lever komt. Dit materiaal is gelig tot knalgroen en het drijft. Dit is de benodigde achtergrondinformatie om de titeluitspraak van Paul Schoonmaak te begrijpen. Een eerdere uitspraak van hem gaat al volgt: Je motivatie haal je uit je emmer.
In die zin is de volgende foto van de drijflaag waaruit het materiaal op de vorige foto afkomstig is, bedoeld als motiverend: