Een vier dagen oud verslag:Het is momenteel half 11 ‘s avonds en 17 januari 2013.
Ik zat al een half uur op mijn bed, ogen dicht, kijkend naar wat er gebeurt in het donker. Het is weer eens ‘power cut’.
Stroomuitval is hier bijna een natuurverschijnsel. Het gebeurde een aantalo maanden geleden tot wel veertien uur per dag, las ik in een krantenartikel. Momenteel beperkt het zich tot een aantal uren per dag/nacht. Het donker is hier tamelijk bepalend. In plaats van alvast wat in te pakken voor morgen (dan ga ik voor twee nachtjes naar Pondycherry) en nog even te douchen, zit je dan opeens om 10 uur al meditatief te zitten. Want het lezen met een zaklamp na al zoveel indrukken is toch een soort werken na weer een dag warmte.
Er is het idee van veel te hebben niets gedaan op zo’n dag. En toch tegelijk sterk de indruk dat er veel is gebeurd. Waarvan het meeste dan alweer echt voorbij is. Het is nu 22.37 en het licht brandt nog. Door dus met het idee eens op een rijtje te zetten wat er de afgelopen 24 uren langs kwam:
Gisteravond rond 22.00 per fiets terug uit Tiru in de Suddhanandashram. (Dat is een behoorlijke inspanning, een kilometer op zeven, bij stroomuitval gitzwart donker met verkeer van voor en achter, niet zo druk als een paar uur eerder, maar toch, zaklamp in de hand om bij te lichten, stok tegen de honden in dezelfde hand paraat, lichtjes ploeteren door de vochtige warmte). In mijn kamer een emmer in de was staande was goed uitgespoeld en aan het waslijntje gehangen. (Van Diederik geleerd en het gaat ook voor het eerst met mijn handen. Handig, kan ik nog minder bagage meenemen voortaan).
Tot middernacht stilgezeten op bed. Daarna tot half 8 geslapen. Opstaan, pillen innemen enzo, douchen.
8 tot 8.45. Ontbijt. Gekletst met Diederik. Om 9 uur te fiets naar Sunshine Guesthouse alwaar thee. De eigenaar gevraagd weer voor me naar het ziekenhuis te bellen. (Ik heb daar mijn TS3 laten bepalen en de uitslag laat al een week op zich wachten door Happy Pongol, een soort feestvierdaagse, mix tussen nieuwjaar en een oogstfeest. De derde dag was Cow Pongol en werden de koeien intensief gewassen en opgesierd. De straten waren heuse wasstraten hier en daar).
Om half 11 naar de fietsenmaker gefietst om het zadel van mijn huurfiets hoger te laten zetten. Daarna naar Cafge Chanti, alwaar de beste capuchino van Tiru met een super croissant met boter en suiker. Krant gelezen. (Ik volg de redactionele commentaren en discussie die naar aanleiding van die verkrachtingszaak in Delhi is losgebrand). In het internetcentrum beneden mijn telefoonoplader laten checken. Die is inderdaad kapot. Morgen een nieuwe kopen in Pondy.
Half 12 tot half 1. In een ander internetcenter mijn stukkie Kabir hier afgemaakt en op weblog geplaatst en mail gechecked.
Om half 1 nog naar de Yogi Ramsuretkumar ashram gegaan en daar een uurtje gewoon maar wat zitten kijken naar de altijd aanwezige kleinschalige bedrijvigheid daar.
Kwart voor 2 tot 3. Lunch in de German Bakery met Diederik en Prembuddha.
Vanwege mijn plan om half 5 naar een satsang te gaan, heb ik nog een uurtje over en fiets naar de Ramanashram om een boekje te kopen over Ramana.Daarna zit ik nog even naar wat chanting te luisteren en loop naar buiten toe, me realiserend dat ik net niet genoeg tijd heb om een gratis kop thee te drinken, omdat ik om 4.15 al op weg moet. Ik tref Robert die al om kwart voor 4 in de rij staat voor thee met een zitplaats en al kletsend loop ik ook als een van de eersten binnen bij de verstrekking van thee met en zonder suiker en melk met en zonder suiker. Ik koos voor het laatste, Robert geeft me een stuk chocola en ik vertrek precies op tijd voor:
16.30. Satsang met Radha Nicholson, waarover Robert zei dat hij er al jaren geleden een keer was geweest. (Er is niets nieuws onder de zon).
Ik stapte af voor het huis dat me de avond ervoor is aangewezen door Eric the German (Die kwam ik gisteravond opeens voor de derde keer op rij weer tegen, etc).
Er stond een meisje de aankondiging te lezen en ze vroeg of ik wist wat satsang is. Na mijn uitleg zei ze dat ze wel zen heeft gedaan. Ja, zei ik, dat is dus de boeddhistische hoek, satsang is meer van het hindoeisme. Maar, ze ging het uitproberen. Wij naar boven.
En nu is het dus pas half 5, maar al wel de hele dag tussen de 25 en 30 graden Celcius.
Afijn, een leuke satsang tot in de schemering tussen 6 en half 7. De verrassing was, dat Radha duidelijk ook een geschoolde boeddhist is en haar satsang doorspekte, zo niet opbouwde, met termen uit het boeddhisme.
Na wat zinnetjes op de stoep besluit de jongedame uit van oorsprong Friesland (pas later hoor ik dat ze in Amsterdam woont en werkt), mee te gaan naar Quo Vadis, waar ze dosas hebben. Ik stelde haar natuurlijk direct voor aan de al eerder genoemde Mamamiaji.Na een genoeglijke en voedzame maaltijd gaan we om kwart voor acht door naar de German Bakery. Waar alle zoetwaren op zijn. Maar waar we aan tafel schuiven bij zowel de genoemde Robert als Prembuddha. De laatste blijkt wat later de conserten te organiseren van haar favoriete mantrazangers, Deva Premal en Mitten. Dat leidt tot een ‘Tot ziens in Almere dan maar’.
Om half 10 ga ik per riksha terug naar waar ik nu ben. Het is nu 23.30.
Nog een uurtje zitten en dan slapen.
Morgen om 8 uur ontbijt, dan moet ik alles weer in mijn twee rugzakken hebben gepropt.
Om 8.45 komt Prembuddha met de taxi voorrijden en gaan we, inmiddels met zijn vieren, richting Pondycherry.
Wat een dag weer.
