Eierwekkerdiscipline (2 x woordwaarde)

Zaterdagmorgen, heerlijke tv: Vrije geluiden, Boeken, Kunstuur.
Getroffen door een aflevering van Hollandse Meesters over de kunstenaar Job Koelewijn.
Hij vertelt onder andere over zijn project om boeken op cassettebanden in te lezen. Hij leest dan steeds tot hij een klik hoort en dan is het 45 minuten later. “Ik lees steeds boeken die iets boven mijn macht liggen, want dat geeft …eh, dat maakt het spannend”.
Precies de manier waarop ik, ook op het scherm van de computer (leve internet), vaak lees.
En juist dat vele lezen op de monitor, zorgt er voor dat ik naar mijn smaak te weinig (te kort) toekom aan de papieren boeken die daarvoor alom klaarliggen.
En juist een paar dagen geleden had ik een eenvoudige ingeving.
Het laaste half jaar ga ik wekelijks voor een injectie naar de huisarts in het kader van een langdurige desensibilisatiekuur. Omdat die injecties een kleine kans geven op een sterk allergische reactie moet ik erna een halfuur in de wachtruimte blijven zitten.
Geen nood, ik zet mijn telefoonwekker en lees een boek.
Een paar dagen gelden viel het kwartje: ik ben zo vrij als een vogeltje om met elk zuchtje wind mee te fladderen, met als gevolg dat ik thuis weinig aan ouderwets lezen toe kom.
En kwam de gedachte om voortaan bij bijvoorbeeld de impuls om te gaan lezen, mezelf een minimum leestijd op te leggen. Ik zet nu regelmatig de eierwekker of 45 minuten.
Vandaar de extra glimlach bij het project van Job Koelewijn.
Een documentaire van een kwartier die ook overigens verrassend is.
En online bij RTV N-H:
http://www.rtvnh.nl/uitzending-gemist/tv/197/28890/Hollandse+Meesters

Fascinerend.

PS En natuurlijk is er al een boekje over mijn eierwekker en ik: