BCC is niet alleen een wat schreeuwerige electronicahandel, een Eperium zoals ze dat zelf blijken te noemen, het is ook een afkorting in mijn emailprogramma.
Een andere afkorting in dat programma is cc.
Naast de direct geadresseerden, schreef ik mijn brieven gericht op het herstellen van een scheefgegroeide situatie in mijn familie steeds aan een aantal zichtbare meelezers.
En daarnaast onzichtbaar ook, onder bcc, aan een paar vrienden.
Waarover ik het hier heb is een actie die ik begon naar aanleiding van iets dat plaatsvond in oktober 2006.
Mijn doelstelling was dat mijn zus weer contact zou kunnen opnemen met een bepaald nichtje, inmiddels ook een vrouw van zestig, waarmee zij 45 jaar geleden onder druk van zekere omstandigheden haar innige vriendschap verbrak.
Zeven jaar geleden achtte ik het mijn plicht als oudste broer, me in te zetten om de scheefgegroeide verhoudingen uit te dagen en zo mogelijk om te buigen in de gewenste richting.
Nou, dat viel me niet mee.
Vastgeroeste verhoudingen willen nu eenmaal niet worden gesmeerd en gangbaar gemaakt.
Geen idee waarom ik dit schreef, bij nader inzien.
Ik herinner me nog wel waarom ik eraan begon.
Oh ja, ik wilde een voorbeeld geven van wat je allemaal over je heen krijgt als je aan stofnesten begint te schudden.
En dan toch nog verbaasd zijn.
En teleurgesteld.
En verontwaardigd.
En boos.
En ook verdrietig.
En gekwetst.
En wat al niet. Ik lijk wel gek.
Voorbeeld uit mijn directe omgeving: …….
Tsja, nu ik weer aan dit stukje verder ga, besluit ik (besluiten betekent niet meer dan de ontdekking dat er iets is veranderd en de erkenning daarvan en de constatering hoe het nu is maakt het besluit uit) opeens dat ik afzie van het geven van dit pijnlijke voorbeeld. Gebruik je fantasie maar en dan erger.
Het is me de laatste maanden duidelijk geworden dat ik meer dan ik me bewust was, me heb geïdentificeerd met de persoon die de actie uitvoerde, met mijn ego-ik.
Ik ben helaas onderhuids bozer en verontwaardigder dan ik dacht.
Werk aan de winkel dus.
Next week naar India. Daar ga je of je wilt of niet sowieso door het stof.
Maar ik zal mijn focus met name op die boosheid en verontwaardiging richten.
Moge het smelten.
