hup holland hup

Za/Zo 5/6 juli 2014.

Dat was een te gekke middag en avond.
Ik deed mee aan een Cura bij Casa da Luz.
Na afloop zei shaman Jan om 22.00 uur, dat hij in zijn  huis voetbal ging kijken.
Een andere nog niet vertrokken deelnemer bleef bij hem kijken. Of ik ook kwam.
Okay, er is dus weer voetbal. Wie spelen er vanavond?
Dat was een zo domme vraag, dat ik behalve wat verbaasde verontwaardiging niet eens antwoord kreeg.
Wat later hoorde ik natuurlijk dat het moederland weer eens aan zet was.
Ik ben eerst naar huis gereden en heb de laatste twintig minuten nog bekeken.
Uit een soort solidariteit. En ja, als ik dan eenmaal kijk: ook de verlenging en de strafschoppen.
Voetbal is best aardig om naar te kijken. Althans op tv.
Ik ben na mijn middelbare schooltijd nooit meer op een sportveld geweest.
En ik blijf mij verbazen over de mentaliteit, die ook steeds harder lijkt te worden:
je moet winnen, het maakt niet uit hoe.

Als jongen heb ik eens vol een voetbal gekopt. Dat was ook gelijk duidelijk de eerste keer en de laatste keer: het was voor mij letterlijk en figuurlijk zo schokkend dat ik nog steeds niet snap dat mensen dat keer op keer kunnen verdragen.
Deed me denken aan de vergelijking die Herman Finkers maakt over Johan Kruif de volkssporter. Als hij in de tijd van de Romeinen had geleefd was hij een gladiator geweest en was de uitdrukking geworden Hun wie sterven gaan groeten u.
httpv://www.youtube.com/watch?v=E-jrj9BTgPA

Ik jullie ook.