Als je jezelf elke dag even afspoelt dan doe je dat niet omdat je vies bent, maar om schoon te blijven.
Zo begrijp ik tegenwoordig ook het eindeloos herhaalde wassen van de oneindig grote hoeveelheid lingams en andere symbolen van het onzienbare in India.
Het zijn symbolen en die moet je schoon houden.
Als de symbolen worden vervuild met menselijke projecties dan missen ze de bedoelde zuiverheid.
Dit als inleding op wat ik wil vertellen vandaag.
Ik heb onlangs het boek De avond is ongemak van Marieke Lucas Rijneveld gelezen.
Zij is in 1991 geboren, 44 jaar later dan ik ter wereld kwam, en ze is net als ik gereformeerd opgevoed. Die opvoeding heeft mij ruim een halve eeuw in de war gehouden.
En, potjandorie, er lijkt niks te zijn veranderd, het is nog steeds dezelfde miserie: God, althans het beeld ervan dat wordt gehanteerd door de vermeende gelovigen, wordt gebruikt, mmisbruikt, aangewend als een opvoedkundig hulpje, als een soort Dr Spock zeg maar.
Ik deed hierover al eens een levensveranderende ontdekking, dat moment is gefilmd en staat in deze blog: ‘I see that you waited for this your whole life actually’ (short version) https://hansvandergugten.nl/?p=3566
De kernzin die ik uitsprak als beschrijving van de bron van het toen gevoelde diepe verdriet is deze: “By my educators the Highest, the Widest was always used to narrow you down.” In vertaling: “Door mijn opvoeders werd de Hoogste, de Wijdste altijd gebruikt om je in te perken.”
Natuurlijk is dit een dramatische overdrijving, maar het geeft kernachtig het machteloze gevoel weer dat er ongekend en onbewust het gevolg van was.
In een andere blog zeg ik er dit over:
(…) “By my educators the Highest, the Widest was always used to narrow you down”. While telling this the deepest sadness I know is squeezed out as sobs. There was always this authoritative enemy and it was invisible. A great insight, for which I am very gratefull. On this topic there is relaxation going on since.
There was a strong identification with Don Quichotte for long.
And here it is: God abused as being the invisible windmill.
Ik voegde er toen nog dit aan toe, een opmerking die het verbindt met de inleidende zinnen: “Personal note: it has for long been my strong feeling that what Nietzsche declared dead is the abused god, the claimed knowledge about the unknowable by the priesthood”.
