Bloemen, de oerstem, de sonische retour en de brul van de man

sdf

Vandaag uit rationele overwegingen de zonnebloemen maar eens ontmanteld.
Ze staan nu bijna een maand en wat mij betreft kunnen ze nog wel een jaar mee.
Ik vind ze nu net zo mooi als toen ik ze voor mijn verjaardag kreeg. Misschien zelfs mooier. En je went er aan en voor je het weet het je fossiele zonnebloemen in huis.
De vaas kan terug naar de gulle gever.

Net terug van een retraite kwam ik laatst opeens terecht op een dag stemexpressie.
Daar ontdekte ik mijn oerstem. Kan een dag nog korter worden samengevat? Ja. Dag.

De dag werd gegeven door Yvonne van der Zalm in het Niet-Weten-Atelier te Venhuizen. Van harte aanbevolen: vice–versa.com.

De afgelopen tijd heb ik ook weer tien dagen twee uur per dag met een koptelefoon op mijn hoofd zitten tekenen. Mijn vierde serie Tomatis Luistertraining.
Ditmaal de sonische retour.

Toen ik na afloop van de vorige serie aan mijn Tomatis-man vertelde dat ik vroeger met rebirthing doende was en zelf rebirther ben geweest, vertelde hij dat Tomatis ook een manier heeft om je via de oren een soort hergeboorte te laten meemaken. Ik was direct geïnteresseerd en twee weken geleden was het dan zover.
Ik kan nog steeds grinniken om dit stukje uit de offerte:
Tussen de sonische retour (8-10 dagen) (in uw woorden pre-geboorte) en sonische geboorte (8-10 dagen) (in uw woorden her-geboorte) zal een pauze van 4-8 weken zijn.
Overigens wordt het moment van de sonische geboorte ( dus van de 5e periode) bepaald door uw berichten na de 4^e luisterperiode en de pauze, de tekeningen tijdens de sonische retour ( 4^e periode) en de luistertesten.

Ik kan momenteel allen melden dat er een diepe onrust in mijn systeem druist.
En ben heel benieuwd naar de ‘sonische geboorte’.
(Ik ben uitgerekend in de eerste helft van november).

Het is wel frappant dat er nu opeens allerhande zaken de stem betreffende op mijn pad komen. Zo was ik eergisteravond voor de tweede keer bij een bijeenkomst van De brul van de man met/van Maarten Moens. Op een gegeven moment zongen wij (acht mannen) Ramses Shaffy’s Laat me. En daarna een rondje het refrein solo. Verbazend was dat, alsof ik voor de eerste keer echt zong. Weer lijkt er een wereld voor mij open te gaan.
httpv://www.youtube.com/watch?v=w24XB7ikAw8