Tot nu toe heb ik twee rondjes emailcontact gehad met mijn Taotrainer Reinoud Eleveld.
(Zie: Kroegpraat. Onaf, ruw en ongepolijst. en Kroegpraat. De nazit. // Meer kroegpraat. (Top posted weergave van een ‘dialoog’) ).
Het lijkt mij een beetje aan te kleven, openlijk in gesprek gaan met leraren.
Er zijn nogal wat voorbeelden daarvan op mijn site te vinden.
En ik ben al twee maanden aan het ploeteren op een open brief aan mijn long-time satsang teacher ….. (Dit is de tweede keer in mijn leven dat ik omzeil zijn naam te noemen, het kan verkeren). Binnenkort in dit theater.
Dat Reinoud tot drie keer toe uitgebreid op mijn teksten heeft gereageerd stel ik zeer op prijs. Vandaag de bel voor de laatste ronde.
Ik bedoel maar, driemaal is scheepsrecht.
Verslag van de derde ronde.
Ik laat mijn brief aan hem en zijn antwoord voor zich spreken en schrijf daarna een kort slotwoord.
Mijn brief:
Onderwerp: In De Aap gelogeerd. Feedback van mij aan Reinoud Eleveld.
Beste Reinoud,
Ik zit in India.
Doorheen mijn verblijf hier, inmiddels in Rishikesh, denk ik ook nog steeds na over het laatste tao-weekend afgelopen december.
Ook correspondeerde ik met enkele medestudenten.
Zo was het mij opgevallen dat (weer) een van de oudgedienden er niet was die keer.
Op mijn vraag of ie verhinderd was of afgehaakt kwam, na wat heen en weer geschrijf, een beeld bovendrijven van iemand die weer aan jouw zevenjaarstraining meedeed, vooral voor de inhoud van de nog komende weekends.
Mijn weergave van wat ik ervan begreep ging zo: ” Maar nu, kort samengevat, laat je me weten dat een van de zeer ervaren acteurs, jij dus, door de cameraman van de set is gepest.
Heeft toch iets onbestaanbaars.
Waar gaat dit over?
En waarom heb je dit niet in de groep gegooid?”Zomaar een voorbeeld, om te beginnen, van weerstand in de groep.
Ik ga het me een beetje makkelijk maken door wat alinea’s die ik eerder schreef hier te citeren.
(Het is me volkomen duidelijk dat ik vooral voor mezelf schrijf, en jij hebt naar eigen zeggen mijn vorige stukken ook al niet gelezen. Van onze laatste uitwisseling heb ik weer een blog gemaakt, en dit schrijven en je eventuele antwoord plak ik er te zijner tijd wel weer in).Ik was vorige keer blij met je uitleg van iets. Ik schreef er dit over: ” Tijdens het laatste weekend heb ik tijdens een vragenrondje tegen Reinoud gezegd dat ik vond dat iets wat hij had gezegd dezelfde energie droeg als uitspraken van Donald Trump.
Toen gebeurde er iets opmerkelijks.
Hij zei dankjewel en ging gewoon door.
Vijf minuten later kwam hij er uitgebreid en inhoudelijk overtuigend op terug.
Was voor mij heel leerzaam, maar evengoed blijft er toch iets hangen.
Ik ga hem daarover nog schrijven, ik zal je een kopietje sturen als het zover is.”En later nog dit: ” Wat probeer ik te zeggen?
Ik had het lef tegen Reinoud te zeggen dat iets in zijn gedrag aan Trump doet denken.Iedereen schrok, dat kon ik voelen.
Reinoud kwam terug met een analyse van mijn situatie: Iedereen heeft een Trump in zich, ik Reinoud, alle anderen en jij ook, ja jij en jij en jij.
En jij bent in weerstand naar mij. Je bent aan het uitzoeken of die vent Reinoud wel klopt.
En wat er gebeurt is dat alle andere mensen in de groep, omdat jij overduidelijk bereid bent je weerstand te uiten, voor de makkelijke weg kiezen, niet bewust hoor, door hun weerstand op jou te projecteren. Daardoor ben jij zo uitgeput moe.Weet je nog mijn actie in tao cafe met die link naar Mantak boek?
Ik werd ronduit door Eleveld uitgescholden, en mijn uitvoerige reacties daarop pretendeerde hij niet te lezen.
(……….).
Hoewel me het doen van dit soort confrontaties op het lijf is geschreven, ben ik in dezen domweg niet deskundig genoeg.En blijf ik naar de op zich interessante weekends gaan, zolang als het gaat.
(………..).
Ik ga zeker nog iets schrijven aan Reinoud over het vorige weekend.
En die foto’s met die tekst die je me stuurde ben ik geneigd mee te sturen, onder vermelding dat iemand mij ze toestuurde als zijnde een hint in de richting van een verklaring van Reinouds gedrag jegens ons de studenten.
Ik zal hem onder meer vertellen dat ik observeer dat hij er een kennelijk en zichtbaar genoegen in schept om opmerkingen te maken die weerstand oproepen.
En dat ik blij ben dat hij me heeft uitgelegd hoe het komt dat de anderen hun twijfels en weerstanden die ze voor zich houden op mij projecteren omdat ze zien dat ik mijn eigen twijfels en weerstanden openlijk uit.
En dat ik dus in een behoorlijk lullige situatie ben omdat hij er alles aan lijkt te doen om die ongrijpbare lading aan weerstand in de groep constant te voeden.
Zo zei laatst iemand na het laatste weekend bij het weggaan tegen mij toen ik hem vroeg of hij ook meeging met de China reis, bijna verontwaardigd: nee natuurlijk niet, ik ga toch niet op reis met mensen die je zo behandelen.
Daarbij verwijzend naar de groeiende lijst van tot voor kort vanzelfsprekende services van de kant van het tao-team die inmiddels zijn opgeheven of ingetrokken.
*je kunt niet meer per jaar per automatische incasso betalen.
*dat moet dus voortaan op eigen initiatief en herinnering per weekend gebeuren, want:
*er zal van hun kant geen herinnering meer worden verstuurt over een naderende deadline.
*vragen aan het tao-team zullen niet meer worden beantwoord.
-want dat kost hen duizenden euro’s per maand.
-ze hebben er genoeg van om steeds te worden lastig gevallen door onze onderbewustzijnen, of hoe hij dat ook benoemde.Hij voegde er ook nog aan toe dat hij ook niet gediend was van die lange reclamespot over de zus van Reinoud. Daar betaal ik niet voor.
Kortom, weer een voorbeeld van de erg hoge frustratiegraad in de groep.Zelf vond ik dat verhaal over zijn zus, een zangeres, heel verhelderend.
In die zin dat het voor mij niet alleen nog duidelijker werd dat zijn reactie op die link naar dat Mantak boek is gegrond in een nog wringende persoonlijke ervaring van hem. Ik schreef het zo aan een vriend: “Ik heb niet de indruk dat hij zich bewust is van enig verband tussen zijn buitensporige reactie op mij naar aanleiding van dat copyrightgedoe en het feit dat, aldus Reinoud tijdens het laatste weekend, haar eigen fans zijn zus failliet hebben laten gaan door niet meer haar platen en cd’s op de ouderwetse manier te blijven aanschaffen.”Die uitleg begrijp ik, brengt mij nieuw begrip van de situatie waarin ik mijzelf vaak aantref in groepen.
En wat ik wil schetsen is de niet geringe weerstand die er rondom Reinoud heerst.
Dus dat ik behoorlijk fucked ben, zeg maar.
Zoiets.”En dat is nog niet alles.
Dit ook nog: ” Dat is dus vaak mijn situatie. Ik voel haarfijn aan dat er iets aan de hand is en de mensen die het kunnen uitleggen houden hun mond en laten mij aanmodderen in mijn poging dingen boven tafel te krijgen.
(……….).
Ook interessant, die gut feeling van mij, jeetje jeetje die weet wat, heeft al vanaf het begin gesputterd.
Lees bijvoorbeeld mijn blog kroegpraat waar ik naar aanleiding van dat gedoe met het Blanco Masturbatievenster (of hoe heette dat A4tje ook alweer?) opper dat opwinding relationeel is.
Stuur je straks de link.
Nee nu.
https://hansvandergugten.nl/?p=4740En ik schreef onlangs een lang en ingewikkeld blog over, jawel, seksuele energie en de vaak routineuze onderdrukking ervan.
https://hansvandergugten.nl/?p=5116 “.Was dit alles? Nee nog niet geloof ik, momentje:
“Weet je nog mijn actie in tao cafe met die link naar een Mantak boek?
Ik werd ronduit door Eleveld uitgescholden, en mijn uitvoerige reacties daarop pretendeerde hij niet te lezen.
(……….).
Hoewel me het doen van dit soort confrontaties op het lijf is geschreven, ben ik als het over tao gaat domweg niet deskundig genoeg.En blijf ik naar de op zich interessante weekends gaan, zolang als het gaat.
(………..).Ik ga zeker nog iets schrijven aan Reinoud over het vorige weekend.
En die foto’s met die tekst die je me stuurde ben ik geneigd mee te sturen, onder vermelding dat iemand mij ze toestuurde als zijnde een hint in de richting van een verklaring van Reinouds gedrag jegens ons de studenten.Ik zal hem onder meer vertellen dat ik observeer dat hij er een kennelijk en zichtbaar genoegen in schept om opmerkingen te maken die weerstand oproepen.
En dat ik blij ben dat hij me heeft uitgelegd hoe het komt dat de anderen hun twijfels en weerstanden die ze voor zich houden op mij projecteren omdat ze zien dat ik mijn eigen twijfels en weerstanden openlijk uit.
En dat ik dus in een behoorlijk lullige situatie ben omdat hij er alles aan lijkt te doen om die ongrijpbare lading aan weerstand in de groep constant te voeden.
Zo zei laatst iemand na het laatste weekend bij het weggaan tegen mij toen ik hem vroeg of hij ook meeging met de China reis, bijna verontwaardigd: nee natuurlijk niet, ik ga toch niet op reis met mensen die je zo behandelen.
Daarbij verwijzend naar de groeiende lijst van tot voor kort vanzelfsprekende services van de kant van het tao-team die inmiddels zijn opgeheven of ingetrokken.
*je kunt niet meer per jaar per automatische incasso betalen.
*dat moet dus voortaan op eigen initiatief en herinnering per weekend gebeuren, want:
*er zal van hun kant geen herinnering meer worden verstuurt over een naderende deadline.
*vragen aan het tao-team zullen niet meer worden beantwoord.
-want dat kost hen duizenden euro’s per maand.
-ze hebben er genoeg van om steeds te worden lastig gevallen door onze onderbewustzijnen, of hoe hij dat ook benoemde.Hij voegde er ook nog aan toe dat hij ook niet gediend was van die lange reclamespot over de zus van Reinoud. Daar betaal ik niet voor.
Kortom, weer een voorbeeld van de erg hoge frustratiegraad in de groep.Zelf vond ik dat verhaal over zijn zus,een zangeres, heel verhelderend.
In die zin dat het voor mij niet alleen nog duidelijker werd dat zijn reactie op die link naar dat Mantak boek is gegrond in een nog wringende persoonlijke ervaring van hem. Ik schreef het zo aan een vriend: ” Ik heb niet de indruk dat hij zich bewust is van enig verband tussen zijn buitensporige reactie op mij naar aanleiding van dat copyrightgedoe en het feit dat, aldus Reinoud tijdens het laatste weekend, haar eigen fans zijn zus failliet hebben laten gaan door niet meer haar platen en cd’s op de ouderwetse manier te blijven aanschaffen.”Kortom Reinoud, ik was nog vergeten dat je de vorige keer probeerde om de groep, je studenten, te motiveren door ze omstandig en op hoge toon en natuurlijk gebracht als iets in dat het heel leuk moet zijn om te horen, te vertellen dat je ieder van ons de dag nadat de training zal zijn afgelopen zult laten vallen als een baksteen.
Ik noem het al in een van mijn citaten, je lijkt er bepaaldelijk genoegen in te scheppen om regelmatig weerstand op te roepen.
En zoals je me duidelijk en overtuigend hebt uitgelegd, heb ik momenteel in de groep de rol/de functie om die weerstand over mij heen geprojecteerd te krijgen.
Nogmaals bedankt voor de uitleg.
Ik denk dat dat zal helpen bij de vertering van dit alles.Ten overvloede nog, en nogmaals, het volgende:
Ik vind nog steeds dat een soort van sorry op haar plaats zou zijn over de manier waarop je, nádat ik mijn vergissing al had ontdekt en toegegeven over die link naar een boek van Mantak Chia, je op mij los ging.
Sorry is voor mij een vanzelfsprekend en een als vanzelf gebeuren.
Zoals je zonder nadenken sorry zegt in het verkeer als je iemand onopzettelijk hindert: sorry ik zag je niet, sorry ik lette even niet op, sorry ik dacht aan mijn oma.Zo is er ook nog iets blijven hangen, zoals ik al schreef, na je uitleg over waarom ik zo moe was in de groep.
Dat was nadat ik je had laten weten dat ik het gek vond dat je de bewering deed dat alle psychiaters psychotisch zijn.Je verweer was dat we allemaal een Trump in ons hebben.
Wat ik van je mis is iets in de trant van: ja, sorry, ik liet me even gaan, ik neem dat terug, dat was in het vuur van mijn betoog, natuurlijk is dat niet het geval, dat alle psychiaters psychotisch zijn. Nogmaals, sorry.Tot zover mijn wat verlate reactie naar aanleiding van het vorige tao-weekend.
Groet,
hansNB. Op een wat abstracter nivo heb ik opeens door dat ik vanaf nu zo ongeveer per zin mij moet afvragen of wat je zegt wel klopt.
En dat geldt natuurlijk voor alles dat ik hoor of, lezend, zie beweren.Voorbeeld.
Je schreef laatst een A-viertje, over Mahat en Sorat, waarin je een aantal beweringen doet die, naar ik opmerkte, mijn wenkbrauwen optrokken. Verbazing zeg maar.Zo beweer je over jezelf “Roofmoord begint in mij zijn Verleidingskracht te verliezen.”
Dat mag ook wel eens na veertig jaar trainen, of is dat overdreven gedacht?Ook beweer je in die tekst: Iemand die zichtbaar ‘opofferend gedrag’ vertoond is altijd een ‘dief’.
Dat lijkt me, om jouw terminologie te gebruiken, huilende waanzin.
Je kunt die redenering niet zomaar omdraaien!
Dat is zoiets als: wanneer je iets ziet terug stuiteren van een indrukbaar oppervlak is het altijd een biljartbal.Maar misschien bedoel je met de aanhalingstekentjes (‘opofferend gedrag’) wel aan te geven dat je duidelijk kunt zien dat het het gedrag is van een ‘dief’.
Wie zal het zeggen?PS. Vlak voor het wakker worden, goed dat ik er nog een nachtje over sliep, kwam mij nog een citaat van mezelf voor de geest.
Hier is het: “Zoals je weet volg ik de laatste twee jaar met grote belangstelling het gebeuren van door en over Donald Trump.Veel mensen vinden dat maar raar heb ik gemerkt.
Maar ook daar valt voor mij nog veel te leren en te verbazen.
Afgelopen tao weekend ging jij in met het idee dat het wellicht je laatste weekend zou zijn, je stond op het punt van afhaken.
Ergens in het weekend liet ik Reinoud weten dat zijn manier van over psychiaters praten voor mij dezelfde energie had als wat ik Trump zie doen.
Afijn, dat gaf wat rimpels en deining, een verslag daarvan hebben jullie nog van me tegoed zoals ik laatst al aangaf.
Maar na dat weekend liet je me weten dat je je weer voor een jaar had opgegeven.
Voor mij is er een directe link tussen mijn ingebrachte helderheid, wat dat teweeg bracht en Reinoud’s uitleg van mijn rol in het dragen en vertolken van de heersende en onuitgesproken weerstand bij velen die onbewust op mij wordt geprojecteerd.
Zo zie ik ook steeds duidelijker een overeenkomst tussen Trumps gedrag en de weerstand die Isaac Shapiro kon vertonen ten aanzien van feiten. En ook hier speelde hetzelfde mechanisme. Ik benoemde bepaalde feiten en hij ontkende ze als feit.
Zeer zeer uitvergroot bijna dagelijks op de Amerikaanse tv. Een ‘president’ die een meute ophitst en, wijzend op de verzamelde pers achterin de zaal, zeker weten bestaande uit de betere en beste journalisten van de wereld, opruiend juicht: FAKE NEWS! THEY ARE ALL FAKE NEWS! I HATE THESE PEOPLE.
(………..).
Laatst merkte mijn collega klusser verbaasd op dat ik over Donald Trump sprak vanuit mededogen.
Ik vind dat vanzelfsprekend, maar niet makkelijk af en toe.
En hoe boeiend ik hem ook vind, ik hoef verder niks met die man.”
Zijn antwoord:
Onderwerp: Re In De Aap gelogeerd. Feedback van mij aan Reinoud Eleveld.
Beste Hans,
Dank voor je mail. En waarom ik ook meteen terugmail, is om te laten weten dat ik wat je schrijft ook helemaal gelezen heb.
Je beschrijft een mooi proces, wat je aangaat in verband met je deelname met het 7-jaarprogramma. En hoe dat voor je leeft. Je stelt ook vragen, maar bij de meeste ervan heb ik weerstand om er op in te gaan. Dat heb ik natuurlijk eens onder de loep gelegd en ik kwam tot een interessante realisering. Daar wil ik graag over schrijven aan je.
Je stelt niet zozeer vragen over de inhoud van het programma, maar je stelt vragen over de manier waarop ik de inhoud overdraag. Je onderzoekt de Sifu Reinoud en de samenhang met de mens Reinoud. De spanningsboog tussen een groep deelnemers en overdracht in Wijsheid, in Parelbewustzijn. Je onderzoekt hoe Reinoud (mens en Sifu) omgaat met weerstand, met mensen die wel of niet afvallen, met zijn eigen mentoren en mentrixen. Dat geheel, dat onderwerp van jou studie, kan je samenvatten in de traditionele verwoording ‘Spying the teacher’. Niet voor niets dat ik dat ook netjes heb vermeld in het 1e weekend. ‘Spying the teacher’ hoort echt bij de traditie. Dus: Ja! het is belangrijk om de mens/Sifu te checken op ‘does he walk his talk?’ en ‘Does he talks his walk?’. Overigens is het spanningsveld ‘mens/Sifu’ al een boekschrijven waard. Heel boeiend, voor mijzelf ook, om mee te maken van binnen uit. Als het goed is, geef ik jullie ook voldoende kans, in deze 7 jaar, om te ‘snuffelen’ aan de mens Reinoud. Maar voor de een is dat weer belangrijker, of veel belangrijker, dan de ander. Er zijn overigens ook deelnemers in het 7-jaarprogramma die daar nul in geinteresseerd zijn. En die 100% inzetten op het eigen maken van de inhoud: de eerste inwijdingsformule van de Chinese interne Alchemisten van weleer (volgens de duiding van mens en Sifu Reinoud): Parel-bewstuzijn en een kans op een veilige eerste kennismaking met de tweede formule: Zwaard-bewustzijn.
Wat ik me realiseer nu, is dat noch ikzelf, noch het team mensen om mij heen, capaciteit heeft om het proces wat jij zoekt en wat voor jou zo interessant is ‘De mens/Sifu Reinoud en zijn duiding, plus de vragen die dat an sich oproept’, te begeleiden of te beantwoorden. Al onze capaciteit zit op het beantwoorden van vragen die te maken hebben met de inhoud van mijn duiding. En er zit geen capaciteit op het beantwoorden van vragen die gaan over de manier waarop ik mijn duiding overdraag.
Mooi toch? het verklaard ook waarom jouw mails door mijn team ‘korzelig’ ontvangen worden. Waarom ze soms het idee hebben dat jij ons ‘lastig valt’. En dat sommige mensen om mij heen zich soms hardop afvragen ‘Traint Hans eigenlijk wel? Want, als hij niet ‘traint’, wat heeft het dan voor zin om vragen te stellen? DAt hele gedoe is mij nu veel duidelijker geworden. Het is jouw manier van trainen!
Zoals ik meerdere malen heb uitgelegd: Het is bij het 7-jaarprogramma niet noodzakelijk om pro-actief mee te trainen! Het mag wel, maar het hoeft niet. En, ja, er zijn best een hele club mensen die echt met de training bezig zijn. En bij deze mensen zie je ook de eerste tekenen verschijnen van die wonderbaarlijke constructieve kracht die betekenis heeft voor het grotere geheel en die we zouden kunnen benoemen als de eerste signalen van actief wordende Wijsheid. Vanzelfsprekend ben ik, als mens/Sifu, daar heel blij mee en ook heel trots op. Maar ik verwacht van geen enkele deelnemer an het 7-jaarprogamma dat dat al gebeuren gaat of moet gaan. Het hele 7-jaarprogramma kun je net zo goed zien als een overdreven langdradige ‘introductie-cursus’ in de complete Parel-formule, in de specialistische achtergronden van ‘Het spoor naar Wijsheid’. En het zou goed kunnen dat mensen na de volledige introductie-cursus zeggen: nou, interessant zeg. Leuk verhaal en/maar Ik ga wel/niet trainen nu. En dan pas beginnen met trainen. Dus erst even het grotere plaatje bekijken. En dan pas beslissen. Heel verstandig.
Misschien hoor jij bij de tweede groep. Maar misschien vertegenwoordig je een derde groep. Degenen die eerst willen weten ‘of Reinoud zelf wel klopt’. Als mens. Als Sifu, whatever. Niet zijn inhoud is interessant. Maar zijn rol als boodschapper is interssant. En, eerlijk gezegd, met die insteek kan ik ook goed leven. Met alleen als kanttekening dat Team Taotraining en ikzelf daar geen capaciteit op hebben zitten. Ik heb deze kant van de zaak niet goed aan zien komen. En ik heb dus ook geen capaciteit vrijgemaakt, noch bij mijzelf, noch bij de mensen om mij heen en die mij ondersteunen. En ik weet ook niet of dat nog, voor de komende 2 jaar mogelijk is om te veranderen. Behalve het 7-jaarprogramma draaien er inmiddels nog meer jaarprogramma’s. En nog weer los daarvan trainen er inmiddels vele 1000-den mensen bij mij. Met gigantische inhoudelijke vragen die daarbij op Team Taotraining en mij afkomen. Dat allemaal in goede banen leiden is echt een klus. En dat zal ook nog wel even blijven zo. Bovendien vraagt het opleiden van mensen om om te gaan met het proces ‘Spying the Teacher’ natuurlijk tijd. En die tijd hebben we niet meer.
Vandaar dat ik, ook deze keer niet, tijd uittrek voor het beantwoorden van jou vragen. Maar deze mail is wel een handreiking om je te respecteren voor je keuze om niet te inhoud te trainen van het 7-jaarprogramma, maar je meer journalistieke keuze om het proces van een andere kant te benaderen. Op geheel eigen wijze. En daar publiekelijk verslag van te doen. Heel goed! Wat mij betreft, zoals ik nu de spanningsboog tussen jou en mij begrijp, ben je natuurlijk ook zeer welkom in het 7-jaarprogramma. En, als je inhoudelijke vragen hebt, over iets waar je tegen aanloopt bij het trainen, voel je vrij daar vragen over te stellen. Die zullen ik, of het team mensen wat mij begeleid en ondersteunt van harte beantwoorden. Maar meer capaciteit hebben we niet. Reken dus niet op antwoorden op je vragen over ‘de manier waarop ik de training aanbied, begeleid en realiseer.
Maar voel je wel uitgenodigd toch je antwoorden te zoeken en te vinden. Bij bij voorbeeld een mentor als Mantak Chia, waar je ook steeds nieuwsgierig naar bent, was ook geen ruimte voor ‘Spying the Teacher’. Maar omdat ik anderhalf jaar met hem optrok, bij hem toegang had tot zijn intieme kringen, kon ik toch mijn honger naar kennis stillen. Ik snap die honger van jou dus ook heel goed. Er was geen ruimte voor. Er mochten geen vragen gesteld worden door Mantak, over zijn manier van overdracht. Maar ik heb er toch van geleerd! En die lessen heb ik ter harte genomen en ze zijn mede bepalend geworden voor de manier waarop ik het nu doe. En zo ontstaat vanzelfsprekend, op korte of lange termijn, ook weer de manier hoe jij het gaat doen! En dan is natuurlijk de vraag hoeveel capaciteit jij dan gaat inruimen voor dit proces. Het zou heel fijn zijn, als jij, als het zo ver is, dat nog weer eens terugkoppelt aan mij en Team Taotraining. Want het is echt een belangrijk onderwerp!
Hartelijke groet retour, mede namens Team Taotraining, Reinoud (mens en Sifu)
Een kort slotwoord.
Beste Reinoud,
Je antwoord doet me een beetje denken aan zo’n hoezee lied uit mijn gereformeerde jeugd: In den hoge, in den hoge, in den ho ho ge.
(Ik moest het even opzoeken, maar het was Ere zij God in den ho ho ge).
Hoe dat zo?
Ik vind je reactie als verhaal goed te begrijpen, zoals jij kennelijk ook mijn verhaal begrijpt.
Maar het abstractie-nivo waar je het heen tilt, spying the teacher als een totaal op zich staande activiteit enzo, maakt dat ik niet het idee heb dat het over mij gaat.
En al je verhalen over het niet voorzien hebben van de behoefte aan capaciteit om het omgaan met de vraag naar het begeleiden van mensen die bezig zijn met ‘spying the teacher’ vind ik over de top. Maar het klinkt wel stoer.
Spying klinkt zo stiekem ook. Ik heb gewoon een aantal van mijn directe observaties met je gedeeld, voortkomend uit de leraar voor mijn ogen bezig te zien. Ik heb bijvoorbeeld twee situaties geschetst waarover ik van jou een sorry had verwacht. En dat doe je niet. Observeer ik ook nu weer. Niks stiekem aan, ook niet een activiteit die zou verklaren waarom ik niet train. Kijken naar de trainer is iets dat ik er van nature gewoon bij doe.
Trouwens, ik train inderdaad nauwelijks meer. Maar dat is wat mij betreft in het slop geraakt door het uitblijven van de werkboeken die ik gepland had het tweede jaar in India door te nemen, zoals ik de eerste vier die wel op tijd kwamen het eerste jaar in India heb doorgewerkt.
Ik heb niet het idee dat ik een taoïst ben geworden. Het zijn me te veel en te vage begrippen en concepten. (En daarom waren die werkboeken voor mij juist in het begin zo belangrijk).
En al die meditaties! Een soort van geleide fantasieën met een rijke maar mij niet erg aansprekende inhoud. Ik ervaar ze als allemaal ongeveer hetzelfde.
Ik heb vooral tot nu toe van de training meegekregen een verhoogd en gedetailleerd bewustzijn in en van de bekkenbodemspieren.
En een set nieuwe metaforen.
En dat je mij in het begin opeens als ‘zwarte zuil’ benoemde was wel de meest schokkende bijdrage van jou aan mij.
Ik zal er hier niet teveel over uitweiden, maar het resoneerde in mij. Het heeft me doen inzien dat mijn idee dat ik een uitgesproken witte zuil mens ben, precies dat is: een idee.
Waar witte zuil staat voor kennis georiënteerd en zwarte zuil voor op innerlijk en op gevoel en intuïtie georiënteerd, heeft jouw opmerking bij mij een heel proces van bewustwording in gang gezet. Ik heb me gerealiseerd dat ik mijn natuurlijke gevoeligheid en intuïtie heb beschermd, afgeschermd, met kennis en rationaliteit, zoals een haardvuur zich omringt met een vonkenscherm.
En verder? Ik heb al twee keer wat afstand genomen van de training, de laatste keer besloot ik dat het voor mij nog een serie interessante weekends is. Dat is het nog steeds.
Groet,
hans
